گنج ها و رنج ها

غنا و فقر با هم در نبردند                          فقیران مبتلای رنج و دردند

زمین جولانگه عصیان و جنگ است               چرا که بر فقیران عرصه تنگ است

ز یک سو کاخها تا کهکشان ها                   ز دیگر سو فنا کالای جان ها

بدین سان رسم و راه و بخش و تقسیم         که بر خلق جهان گردیده تفهیم

اساس جنگ و ظلم بی امان است               بهین انگیزۀ جنگ جهان است

هزاران قعر اقیانوس نقمت                         یکی در اوج جاه و عیش و نعمت

ازین آئین و نظم بی سرانجام                     نوشته ز اشک و خون تقویم ایام

جهان همواره در جنگ و جدال است            صفا و آشتی امری محال است

زمین گر مام فرزندان خویش است               به فرزندان چرا چون گرگ و میش است

یکی را می برد تا اوج عزت                        هزاران سرنگون در چاه ذلت

یکی را پرورد در ناز و نعمت                        هزاران در مضیق فقر و عسرت

اگر نی مام منگ و بی شعور است             چرا کارش همه با جبر و زور است

از آن رو عرصۀ جنگ و جدال است               که بی جنجال نان خوردن محال است