• رنج باغبــان
  • جدل در ملکوت
  • دهقــــان نـــامه
  • گــــدا نــــامه
  • حماسه ظلمت شکن
  • حمــاسه خاوران
  • حماسـه هیزم شکن
  • لالــه های قافلانکوه
  • امیـــر کبیـــر
  • خـــادم نـــادم
  • چنین گفت بودا
  • آلبرت شوایتزر
  • کلیات بسیج خلخالی

در باب حماسه هیزم شکن

بسیج خلخالی خالق اثر معروف حماسه هیزم شکن است

در سال 1345 این کتاب به عنوان نامزد جایزه ادبی نوبل معرفی می گردد به دلیل اینکه کتاب به زبان فارسی نوشته شده بود در کمیته نوبل مورد بررسی قرار نگرفت ولی دانشگاه تهران که یک مرجع مهم علمی بود این اثر را مستحق دریافت این جایزه دانسته است.

 

استاد عبدالله باقری (فرزانه ‏پور) متولد 1292 در تهران است و یکی از اساتید بنام هنر تذهیب ایران زمین است که تذهیب اثر معروف حماسه هیزم شکن از شاهکارهای او محسوب میشود .

 

استاد محمد تجویدى متولد سال ۱۳۰۳ در تهران، فرزند محمدهادى تجویدى، استاد نقاشى هنرهاى زیبا و از شاگردان کمال ‏الملک نقاش بزرگ قاجار بود.

محمد تجویدى حدود صد و بیست جلد کتاب از دیوان‏ هاى شعراى ایران همچون سعدى، حافظ، بابا طاهر عریان، فردوسى و دیگران را به تصویر کشیده است.

تجویدى تصاویر کتاب حماسه ‏ى هیزم ‏شکن اثر بسیج خلخالى را بهترین اثر خود مى ‏انگارد.

حاضرین در سایت

ما 2 مهمان آنلاین داریم
رهروان مشاهده در قالب PDF چاپ فرستادن به ایمیل
مشاهده در قالب PDF چاپ فرستادن به ایمیل
پنجشنبه, 15 تیر 1391 ساعت 17:59

رهروان

 

هلا ای رهروان این گذرگاه                         که در هر گام آن کنده است صد چاه

اگر عمر ابد خواهی ز یزدان                        ز فکّین هوس بر گیر دندان

روان پالوده کن زین خاک و خاشاک               الا ای طایر افتاده ز افلاک

هوس ها سدّ راه وصل یار است                  هر آنکو طالب وصل نگار است

هوس را گر کند قربان جانان                       نشیند در وثاق مهربانان

کلید درب های باغ رضوان                          دهد مزد و سزایش ذات یزدان

 

شبی از تاریخ


نخستین بار در تاریخ عالم                         که بی خون نارمیده هیچ یک دم

یکی مرد از تبار نیک خویان                        صلا زد بر صفوف صلح جویان

یکی افرشته در چنگال شیطان                  که بر باروت سازی بود سلطان

سلیم و پاک پندار و بشر دوست                فکنده از بهیمی طینتش پوست

تجلّی کرده بنیاد الهیش                          منّور کرده سودا و سیاهیش

جدا گشت از صف آهن گدازان                   ز صنف جنگجو باروت سازان

چو زالو خون خوران ، جان فروشان              ز خون و اشک مردم باده نوشان

یکی از مشتهر سرمایه داران                    پس از سیر و گذشت روزگاران

دریده جامه های زرپرستی                       رسید تا بن ، افسون هستی

مصمّم گشته گنجور خوش آهنگ               نشاند صلح را در مسند جنگ

از ایثار همه مال و منالش                        ضیاع و گنجِ بی حدّ و مثالش

علی رغم همه سرمایه داران                   که روی گنج خسبند همچو ماران

رها کرده زر و سیم و گهر را                     ز دل تارانده حبّ سیم و زر را

خط بطلان زده بر کید و کینه                     پر از نور محبّت کرده سینه

در آورده قبای جنگ جویان                        مبّدل گشته بر افرشته خویان

نوبل آن کاشف باروت بی دود                    هبه بر صلح کرده بود و نابود

نوشته سر خط صلح جهان را                    ضمان کرده بدان تاب و توان را

به سر برگشته عقل آدمی زاد                  جز آن هر سود و سودا رفته بر باد

نخستین بار یک فرزند آدم                        خریده بهر خود غم های عالم

گریبان بهر انسان چاک کرده                    من و مائی نهان در خاک کرده

ز همّت رانده از سر موج ها را                   به زیر پا کشیده اوج ها را

ز مردی و فتّوت تاق گشته                       شهیر و یکّه در آفاق گشته

زمام کار داده دست وجدان                      خوشا مستی که باشد مست وجدان

بلی وجدان چراغ راه خیر است                 ره آموز فداکاران غیر است

 

شب تصمیم

 

شب است و پیر تاریخ کهن سال               دگرگون کرده رسم و راه و منوال

تک و تنها نشسته پیش وجدان                گسسته از تن و پیوسته با جان

مجسّم گشته تاریخ زمان ها                    به دریاهای خون کالای جان ها

هجوم آورده غم های خلایق                    ربوده از دلش قید علایق

تمام کارزاران جان گرفته                         دوباره پای درمیدان گرفته

 

یک بار در تاریخ

 

نخستین بار در تاریخ عالم                      یکی از زبده فرزندان آدم

بجای جنگ و قتل و کین و پیکار               به علم و صلح هستی کرده ایثار

فری بر این نهاد و طینت پاک                  که مانندش نزاده مادر خاک

همانندش ندیده چشم دوران                 که بازد دل به عشق و صلح انسان

ز گنجوران عالم بی قرینی                     وز عشّاق جهان عاشق ترینی

 

سیر و سلوک شبانه

 

فراوان طی شده شب ها به عالم           که سر برده در آن اولاد آدم

فراز کاخ ها در عیش و عشرت                به قعر دخمه ها در رنج و عسرت

شب هجران، شب حرمان، شب کام        شب ننگین بهرام و گلندام

به تاریخ جهان بسیار شب ها                 که نجوا گفته لب ها روی لب ها

شب پر شور و غوغای سلاطین              که لولیدند چندی چون خرامین

شب فرهاد در هجران شیرین                 که مانده یادگار از عهد دیرین

شب سنگر نشینی های تیمور                نماند از حمله اش صحرای بی گور

شب پر طمطراق نامداران                      امیران ، تاجداران ، کامکاران

شب هنگامۀ کشور گشایان                  غریو قهقهۀ فرمانروایان

شب اسکندر و آن طرفه یارش               که شد از غرب تا شرق سوارش

شبان تیره و تاریک و دیجور                    به زندان های تار و قصر پرنور

سحر کرده خلایق شام ها را                تهی از اشک چشمان جام ها را

جهان جز روزها و شام ها نیست           جز این کام و جز این ناکام ها نیست

حیات آدمی در این گذرگاه                   غم و شادی و عیش و شیون و آه

گدایان خوشدل از شادی شاهان           ز یزدان عمر طولانیش خواهان

شهان در قصرها در عیش و عشرت        گدایان در عزا و رنج و عسرت

جز این تاریخ ها را مطلبی نیست            بشر را غیر از این دو مکتبی نیست

آخرین بروز رسانی در یکشنبه, 13 اسفند 1391 ساعت 05:42