وسوسۀ شیطان

سلام ای جان شیرین یار دیرین                  چرا سر در گریبانی و غمگین

هلا ای نخبه دانشمند پیروز                       یگانه مرد ثروتمند و بهروز

همانند تو یک سر کو ز سرها                     نه در اینجا که در هر بوم و برها

چرا سر در گریبانی بپاخیز                         شراب فتح اندر جام زر ریز

که فاتح را غمی اندر جهان نیست               غم و افسوس کار فاتحان نیست

تو اکنون فاتح روی زمینی                          چرا سر در گریبان و غمینی

چو تو یک سر بعالم سر نباشد                  خداوند در و گوهر نباشد

نبوغت ذره ها را شعله ور ساخت               جهانی دیگر از بهر بشر ساخت

ز کشف تو دگرگون گشت عالم                  رها شد از خطر اولاد آدم

تو در هر کشوری فرمانروائی                     چنین افسرده و حیران چرائی

تو اکنون کامران و سرفرازی                      چرا از غصّه در سوز و گدازی

خود این ناشکری و حق ناشناسی است     بدرگاه الهی ناسپاسی است

کنون تو مرد یکتای جهانی                       نه خود در این زمان در هر زمانی

تو باید پاس این ارزنده اکسیر                   که بر دست تو داده علم و تقدیر

بجای آری به درگاه خداوند                      که داده بر تو گنجی بی همانند

بدین علم و نبوغ و عقل و همّت                که داری تا ابد بر دهر منّت

کنون در عالم سرمایه داری                     ضیاع و مال و جاه و زر شماری

چو تو یک تن توانمندی نباشد                  جهان را چون تو فرزندی نباشد

توئی یک تا شهیر روزگاران                     امیر جنگ ها در کارزاران

کنون بر حکمرانان حکمرانی                    بلی تو قائد کلّ جهانی

به غیر از ذات یکتای توانا                       چو تو یک تا کجا داهی دانا

به شرق و غرب یک همتا نداری              به هر کشور که روزی پا گذاری

همه در خدمتت خم بر سلام اند             کنیز و چاکر و عبد و غلام اند

چرا که آمر فتح و شکستی                   کلید هر دو داری در دودستی

بلی تو فاتح روی زمینی                        سر آمد در بر هم آن و اینی

همه محتاج باروت تو هستند                 اگر بالای بالا پست پست اند

اگر در قطب یا وادیّ گرم اند                 همه در حسرت باروت نرم اند

و گر در شرق و یا غرب زمین اند            همه هر روز و هر شب در کمین اند

که از محصول تو مشتی ستانند             به هر مشت اش زر و گوهر فشانند

نگون سازند از قدرت عدو را                  ز شطّ اشک و خون غسل و وضو را

تو با این قدرت بی مثل و مانند              چه کم داری ز خلاق خداوند

اگر او می ستاند جان به ندرت              نه چون تو با چنین نیرو و قدرت

ستانی چند جان از انفجاری                 تو خود قادر تر از پروردگاری

بدون حاصل تو رستم زال                     بود همچون عقاب بی پر وبال

که کشف تو همان باروت بی دود           شکست و فتح را پایان دهد زود

اگر دارد، شود در جنگ منصور               و گر نه منهزم در سنگر گور

اگر گرسیوز و گودرز و هامان                 ز فرق سر مسلّح تا به دامان

اگر محروم ازین اکسیر باشند                اسیر روبه اند، ار شیر باشند

یلان در عرصۀ خونین پیکار                    بدین اکسیر محتاج اند ناچار

بلی محصول تو اکسیر نرم است            تنور جنگ ها زین تحفه گرم است

بدون آن دلیران بیوه زالند                     عقابان صعوۀ بی پَرّ و بالند

امیران بی وجود آن اسیراند                 اگر قارون تهی دست و فقیرند

بدون اختراع تو چه جنگی                   ندارد هیچ یک آنی درنگی

گر آن باشد مهیّا جنگ جنگ است        و گرنه مایۀ ادبار و ننگ است

گر آن باشد بدست جنگ جوئی           هزاران جنگ جو بندد به موئی

که از هر ذره اش در هر فشنگی          ز پا افتد پلنگی یا نهنگی

بدون حاصل تو جنگ ننگ است            به هر یل عرصۀ پیکار تنگ است

بدان اکسیر تو ماءالحیات است            کلید هستی و رنج و ممات است

به هریک ذره اش گوهر شمارند           چه جاسوسان به تحصیل اش گمارند

بدون زور این تابنده اخگر                    کجا میر و کجا کشور چه لشگر

امیران را امارت زین سیاه است            که هریک صاحب چندین سپاه اند

بلی این کیمیای بی قرینه است           پر از گوهر کند صدها خزینه

امیر و سرور فرماندهانی                    بلی تو سرورِ کلّ جهانی

سلاطین جهان از شرق و از غرب         که در گیرند با هنگامه و حرب

همه در پیش تو عبد و عبیدند             خمارانی که محتاج نبیدند

به پیش اش سنگ خارا نرم موم است   ذلیل و منهزم سلطان روم است

شکافد سینۀ پهن دلیران                   براندازد ز پی کاخ امیران

یکایک کوه های سر به کیوان              ندارد تاب این غرّنده توفان

بلرزد آسمان از انفجارش                    زمین از بیم و هول و انزجارش

تونل هائی که در قعر زمین است          تهی از انفجارات همین است

همین غول به ظاهر بی سرو جان         که لرزد آسمان از غرش آن

نهان هر ذره اش نار جحیم است          کلید رمز شیطان رجیم است

کلید رمز جیش جان ستان است          یگانه حامی خلق جهان است

بدین اکسیر مرگ و زندگانی                نهان گشته است رازی جاودانی

زمین در زیر این رمز و کلید است           یگانه فاتح یاس و امید است

یگانه صانع مرگ و حیاتی                    تو خود دارندۀ این معجزاتی

چو القائات شیطانی سرآمد                 نگون کردار بر خلوت در آمد

معلق بین وجدان و هوس ها                درون شهدِ مصفا چون مگس ها

بخود بر سر زنان می کرد زاری              ز حیرت هر دو دستان سوی باری

سرگشته

درین بحران وجدان و هوس ها               ز هیبت بند می آمد نفس ها

گهی از بانگ وجدان بود نادم                گهی از پند شیطان خوب و خادم

گهی آن بانگ می زد وای بر تو              به جز نیران نباشد جای بر تو

تو خصم خالق و مخلوق اوئی                نباشد چون تو خلقت را عدوئی

تو پیک بی امان جان ستانی                درون سینه ها غم ها نشانی

گهی شیطان سخن تکرار می کرد         همان اندرز خود اصرار می کرد

که هان ای خادمِ از کرده نادم               زمان کی دیده مانند تو خادم

هلا ای کاشف کوشا و باهوش             به منفی بافی وجدان مده گوش

که او مناع هر کشف جدید است           تعنت های او سخت و شدید است

همه منفی گرا و قهقرائی است            هوادار سکون و بی نوائی است

هر آنکو دل به منفی گو سپارد              به دفتر خط ناخوانا نگارد

چو شد درمانده مابین دو هادی            یکی بر ضد هم گویا ونادی

فروماند اندرین گرداب هایل                  که گردد بر کدامین قول قائل

عنان اختیارش رفت از دست                 پس زانوی استغفار بنشست