• رنج باغبــان
  • جدل در ملکوت
  • دهقــــان نـــامه
  • گــــدا نــــامه
  • حماسه ظلمت شکن
  • حمــاسه خاوران
  • حماسـه هیزم شکن
  • لالــه های قافلانکوه
  • امیـــر کبیـــر
  • خـــادم نـــادم
  • چنین گفت بودا
  • آلبرت شوایتزر
  • کلیات بسیج خلخالی

در باب حماسه هیزم شکن

بسیج خلخالی خالق اثر معروف حماسه هیزم شکن است

در سال 1345 این کتاب به عنوان نامزد جایزه ادبی نوبل معرفی می گردد به دلیل اینکه کتاب به زبان فارسی نوشته شده بود در کمیته نوبل مورد بررسی قرار نگرفت ولی دانشگاه تهران که یک مرجع مهم علمی بود این اثر را مستحق دریافت این جایزه دانسته است.

 

استاد عبدالله باقری (فرزانه ‏پور) متولد 1292 در تهران است و یکی از اساتید بنام هنر تذهیب ایران زمین است که تذهیب اثر معروف حماسه هیزم شکن از شاهکارهای او محسوب میشود .

 

استاد محمد تجویدى متولد سال ۱۳۰۳ در تهران، فرزند محمدهادى تجویدى، استاد نقاشى هنرهاى زیبا و از شاگردان کمال ‏الملک نقاش بزرگ قاجار بود.

محمد تجویدى حدود صد و بیست جلد کتاب از دیوان‏ هاى شعراى ایران همچون سعدى، حافظ، بابا طاهر عریان، فردوسى و دیگران را به تصویر کشیده است.

تجویدى تصاویر کتاب حماسه ‏ى هیزم ‏شکن اثر بسیج خلخالى را بهترین اثر خود مى ‏انگارد.

حاضرین در سایت

ما 2 مهمان آنلاین داریم
شهر شیطان مشاهده در قالب PDF چاپ فرستادن به ایمیل
مشاهده در قالب PDF چاپ فرستادن به ایمیل
پنجشنبه, 15 تیر 1391 ساعت 23:38

شهر شیطان


رهیدم از آن شهر بی‌بند و بار                   که نه شرم دارد نه آزرم و عار

ز شهری که شیطان عناندار اوست            فزایندۀ گنج سرشار اوست

ز شهری که در لجّۀ آز و ننگ                    به دریای لذت بسان نهنگ!

نجوید مگر لذت خویشتن!                         نبافد مگر بهر مردن کفن!

همه گرم پروار بندانِ خود                         جهانی کند جمله قربان خود!

شب و روز با دام و ترفند و کید                  دل خلق عالم نمایند صید

گروهی که با دعوی علم و فن                   تفاوت ندارند با کرگدن!

بریدم از آنان که وجدانشان                       به بند است در کُنج زندانشان!

در آنان که سرمایه و گنج‌شان                   نباشد همی حاصل   // شان!

همه با ستم‌کاری و جبر و زور                    به نیرنگ و افسون ز نزدیک و دور

ز مظلوم تاراج و یغما شده                        زبان زد بَر خلق دنیا شده

بناپارت دزدیده در //                               از ایران و توران و ترک و تتار

شده ثروت موزه‌ای سرفراز                       در این شهر عیاش وجدان گداز

نفائس که باشد در آن موزه‌اش                  ز لبخند و تندیس یا کوزه‌اش

همه سرقت از ثروت عالم است                که اسباب فخر بنی‌آدم است

النگوی مسروقۀ نو عروس                       شده موجب فخر آن قوم لوس

ملخ‌وار دزدیده از زنگبار!                           رسیدم بدین نعمت و گنجگاه

رسیدم به آغوش دل ساده‌ها                   نه آنانکه رهن‌اند بر باده‌ها

بدین جا که دلها از اَبر نگاه                       بیارند رگبار اندوه و آه

دل و دیده تف کرد از کینه‌ها                     تپد همچو آتشفشان سینه‌ها

بدین جا که نسل نژاد سفید!                   چو دیو سفید است پست و پلید!

حلال است نوشیدن خونشان                   ز بس دیده ترفند، افسونشان

ز بس دیده از این سفیدان جفا!                که تشنه است بر خون آن بی‌حیا!

همین جا که در چشم طفل سیاه             بود هر سفیدی چو بار گناه

قسی و کثیف و دنّی و پلید                     نیاسوده یک دم ز هل من مزید

 

پیمان


کنون آنچه جان باشد اندر ستم                فدائیّ این تیره روزان منم

از اخوان شیطان فرا جسته‌ام                  چو عیسی به خدمت کمر بسته‌ام

مگر پاک شویم دل از هر گناه                  نهم سر، زنم بوسه پای سیاه

منم جان فدا حلقه بر گوششان               بنوشند اگر خون من نوششان

آخرین بروز رسانی در دوشنبه, 02 اردیبهشت 1392 ساعت 03:59