• رنج باغبــان
  • جدل در ملکوت
  • دهقــــان نـــامه
  • گــــدا نــــامه
  • حماسه ظلمت شکن
  • حمــاسه خاوران
  • حماسـه هیزم شکن
  • لالــه های قافلانکوه
  • امیـــر کبیـــر
  • خـــادم نـــادم
  • چنین گفت بودا
  • آلبرت شوایتزر
  • کلیات بسیج خلخالی

در باب حماسه هیزم شکن

بسیج خلخالی خالق اثر معروف حماسه هیزم شکن است

در سال 1345 این کتاب به عنوان نامزد جایزه ادبی نوبل معرفی می گردد به دلیل اینکه کتاب به زبان فارسی نوشته شده بود در کمیته نوبل مورد بررسی قرار نگرفت ولی دانشگاه تهران که یک مرجع مهم علمی بود این اثر را مستحق دریافت این جایزه دانسته است.

 

استاد عبدالله باقری (فرزانه ‏پور) متولد 1292 در تهران است و یکی از اساتید بنام هنر تذهیب ایران زمین است که تذهیب اثر معروف حماسه هیزم شکن از شاهکارهای او محسوب میشود .

 

استاد محمد تجویدى متولد سال ۱۳۰۳ در تهران، فرزند محمدهادى تجویدى، استاد نقاشى هنرهاى زیبا و از شاگردان کمال ‏الملک نقاش بزرگ قاجار بود.

محمد تجویدى حدود صد و بیست جلد کتاب از دیوان‏ هاى شعراى ایران همچون سعدى، حافظ، بابا طاهر عریان، فردوسى و دیگران را به تصویر کشیده است.

تجویدى تصاویر کتاب حماسه ‏ى هیزم ‏شکن اثر بسیج خلخالى را بهترین اثر خود مى ‏انگارد.

حاضرین در سایت

ما 5 مهمان آنلاین داریم
محراب دل مشاهده در قالب PDF چاپ فرستادن به ایمیل
مشاهده در قالب PDF چاپ فرستادن به ایمیل
جمعه, 16 تیر 1391 ساعت 17:37

محراب دل


به محراب دل سر نهد روز و شب                   ز درگاه خالق نماید طلب

که ای آفرینندۀ بندگان                                دلم زین دغل پیشگان وارهان

ز پا بگسلم قید ابلیس را                             سِن و ایفل و لوور و تندیس را

نیوشم فغان دل آزرده‌ها                              عروسان ناکام و شو مرده‌ها

شوم مست از اشک چشم یتیم                    نه از دست ساقی شراب قدیم!

توان ده که چون چشمه‌ساران شوم               روان بخش، چون آبشاران شوم

گوارم به لب تشنگان کویر!!                          نه بر کام معشوق‌های امیر!!

طبیبی که از بهر سیم و زرش                       یکی را نهد فرق بر دیگرش!؟

به مکّاره بازار سوداگر است                         غلامی که حّمال سیم و زر است

 

خودآگاهی


کی‌ام من طبیب خرد باخته                        ز وجدان و انصاف رُخ تافته

ز حکمت مبّرا فرو مایه‌ای                           روان در پی جهل چون سایه‌ای!

توانم ده ای خالق مهربان!                         وزین ننگ و گمراهی‌ام وارهان!

چنان دست بازیچۀ کودکان!                       پی پول از این در به آن در روان!

 

عشوه‌ها و رشوه‌ها


منه بر کف زن عنان خرد                          که زن عقل‌ها بر تباهی برد!

تو ای محو رخسار مه پارگان                     چه میدانی از حال بیچارگان

زنت خواهد از تو که چون ساربان               برانی بدلخواه او کاروان!

سراپا جواهر نشانش کنی!                     نخستین بر اندر جهانش کنی!

چه داند که تب جوش‌های جذام!              خور و خواب کرده بر آنان حرام!

چه داند در آن بستر پرنیان!                     رسد بر فلک شیون زنگیان!

الا ای نهان در روان و دلم                       سرشته محبت در آب و گلم!

مرا خاری اندر جگر در خَلد!                     به هر دم دل از هول آن می‌تپد!

کجا تا مریضی است در تاب و تب             پریشان و بی‌پول و خشکیده لب؟!

نشاند غمی بر دلم همچو کوه                برآرد روان از تنم بر ستوه!

طبیب ار که ایفاء پیمان کند                    فروماندگان را که درمان کند؟!

غم من، غم هر چه غم دارهاست            همان بی کس و یار بیمارهاست

اگر من طبیب زر و زیورم                        بلای همه زرگران بر سرم!

آخرین بروز رسانی در چهارشنبه, 30 اسفند 1391 ساعت 06:46