مسافرخانه

شبی در قعر این دنیای فانی                        نشستم با سحر نز جان گرانی

عیان شد از ازل احوال عالم                         وز آنچه سر زده ز اولاد آدم

فرو رفته به عمق و متن تاریخ                       به تو در تو درون و بطن تاریخ

از آن آنی که هابیل غضب ناک                     تن قابیل را افکند بر خاک

از آن روزی که بلقیس و سلیمان                   بهم بستند عقد و عهد و پیمان

از آن روزی فرعون ستم کار                         هرم ها را نمود آمادۀ  کار

هرم ها از ملاط خون بپا ساخت                   جنایات قرون را برملا ساخت

از آن روزی که نوح بحر پیمای                       به بالا چو کیوان عالم کوه زد پای

جنایتهای دوران شد مجسّم                       جنون جنگیانم شد مسّلم

از آن روزی که آدم بود و حوا                        بهشت و حوری و آن مار زیبا

به کید اهرمن شورانده آدم                        به فرق عالمی شد خاک ماتم

مجسّم شد به چشمم کاروان ها                صفا صف رهزنان و ساربانها

همه جنگ آوران پیشم عیان شد                 مجسّم جمله اوضاع جهان شد

عیان شد آنچه در تاریخ خفته                     حوادث آنچه در آن رخ نهفته