حاصل عمر

زندگی  با   همه  زیبائی   و  با  جلوه گری               نشود گر که دمادم بحقیقت سپری

چیست حاصل بجز از جان کنی و بی ثمری               طیّ صد سال ره مهلکه و دربدری

* * *

هر که را عاطفه بر جان و بدل وجدان نیست              گر چه زیبا  و فریباست بجز حیوان نیست

زندگی  در  بر  این  غافله  جز  زندان نیست              بی وفائی  که   نگهدار  پی  و  پیمان نیست

* * *

هر کجا جلوۀ حسن و رخ زیبا بیند                          دیدگان را به همه سو به تماشا بیند

همه را چون مگسان طالب حلوا بیند                       دم   امروز  نبیند   همه   فردا  بیند

* * *

چه توقّع ز چنین ساده و دل باخته گل                     چون عروسک سَر و بر ساخته پرداخته گل

عقل  را رانده پی توسن  دل تاخته گل                    کاخ   آمال   سَرِ   وَهم   بر  افراخته   گل