بیماری ها

فزون خواهی و حقد و کید و کینه                دهد ابلیس را مأوی به سینه

دلی کان رسته از کین و حسد شد             بری از هر پلشت و زشت و بد شد

چنین دل مهبط نور الهی است                   به اجرای فرامینش مباهی است

هر آنکو قلب و جانش پر ز مهر است            صفا و خرمی ساطع ز چهر است

هر آن کشور که دل ها پر ز کین است         سمند بد گمانی زیر زین است

چه حاجت بر وبا و قحط و طاعون                که خوی بد کند اقبال وارون

عناد و دشمنی گر حکمران است               چه حاجت بر هجوم دشمنان است

چو وجدان شد چراغ راه مردم                   نه کس افتد به چاه و نی شود گم