ننگ خاک چاپ
مشاهده در قالب PDF چاپ فرستادن به ایمیل
جمعه, 16 تیر 1391 ساعت 18:03

ننگ خاك


ننگ خاك است آنكه از مردم جداست                          اهل عالم جمله مرزوق خداست

ما چه حق داريم با اين زرق و برق                              بی غم خلق خدا در عيش غرق

ما چه حق داريم چون گرگ دله                                 برگّان را در ربائيم از گله

چهر و لب از خونشان گلگون كنيم                              از ستم دل‌های مردم خون كنيم

ميراث بربَرها

 

فاش گويم ای پدر اين راز را                                      عفو كن اين زادۀ غمّاز را

سلطنت ميراث عصر بَربری است                               يادگار سلطۀ اسكندری است

سلطنت پس‌ماندۀ تائيس‌هاست                              هرزه‌های مست‌افشان گيس‌هاست

يادگار قيصر و اسكندر است                                    داغ‌ها زآن در كف هرمادر است

سلطنت ميراث عصر غارهاست                                مُرده ريگ مَسلخ كفتارهاست

سلطنت سامان دِه اصطبل هاست                           بر سَرِ دار غلامان جنگ هاست

بيوۀ صدشوی از خود رانده است                              بهر صد كسری حكايت خوانده است

پادشاهی نيست تنها كارها                                   كار بسيار است بر بيكارها

سلطنت خصمی است عصيان‌آفرين                           بار دوش مستمندان زمين

آخرین بروز رسانی در یکشنبه, 27 اسفند 1391 ساعت 19:00